(о статье А. Ханбабяна «Правда и только правда. Но не вся правда»)
16 апреля газета «Новое время» напечатала статью А. Ханбабяна – «Правда и только правда. Но не вся правда» о результатах опроса общественного мнения, проведенного Центром стратегических исследований «Арарат». Напомним, что ЦСИ “Арарат” провел серию интервью о последних развитиях в межгосударственных отношениях Армении и Турции 1 , и 14 апреля сего года представил результаты опроса 200 респондентов общественности и СМИ 2. Շարունակությունը » Continue Reading »
Ապրիլի 21-ին «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի տնօրեն, քաղ. գիտ. դոկտոր Արմեն Այվազյանը Հայ-ռուսական (Սլավոնական) համալսարանում հանդես եկավ «Հայ-թուրքական հակամարտության վերջին զարգացումները» թեմայով դասախոսությամբ:
Համալսարանի Քաղաքագիտության ֆակուլտետի ուսանողների հետ հանդիպումն ամփոփվեց աշխույժ հարց ու պատասխանով:
Вначале давайте вспомним о сути Армянского Вопроса, который и сегодня заключается в создании политических и территориальных условий свободного и независимого проживания армянского народа на своей родине – Армянском нагорье. Решение Армянского Вопроса может быть лишь одним: восстановление армянской государственности если не во всей Армении (350,000 кв.км), то как минимум на такой ее обширной территории, на которой возможно длительное безопасное существование и развитие армянской цивилизации. Иначе говоря, Армянский Вопрос является вопросом безопасности армянства, который требует обеспечения двух предпосылок: первая – создание полноценного и сильного армянского государства; вторая – подкрепляющие безопасность и жизнеспособность этого государства территориальные гарантии. Армянский Вопрос существует объективно, вне зависимости от желаний и преференций сегодняшней армянской политической элиты, поскольку ни Турция, ни Азербайджан не готовы примириться с существованием армянского государства даже на той территории в 42,000 кв. км (РА+НКР), на которой оно состоялось после развала СССР.
ՀԱՅ ՀԱՆՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՀԱՅ-ԹՈՒՐՔԱԿԱՆ ՀԱԿԱՄԱՐՏՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ
«Եթե ուղիները միանման չեն, համատեղ ծրագրեր չեն կազմում»
Մարտի 12-ից «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնը (www.ararat-center.org) հարցում է անցկացնում հայ-թուրքական հակամարտության վերջին զարգացումների վերաբերյալ: Ստացվել են 200-ից ավել պատասխաններ` Հայաստանից, Ռուսաստանից, ԱՄՆ-ից, Անգլիայից, Կանադայից, Շվեյցարիայից, Իսրայելից, Բելգիայից, Ֆրանսիայից: Մեր հայրենակիցների արձագանքները բավականին ուշագրավ են և ուսումնասիրության արժանի:
Ապրիլի 14-ին «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնը ներկայացրեց «Հայ-թուրքական հակամարտության այսօրվա խնդիրները» թեմայով անցկացված 200 հարցազրույցների արդյունքները: Կոնգրես հյուրանոցում անցկացված միջոցառմանը ներկա շուրջ 150 մասնակիցների թվում էին գիտնականներ, փորձագետներ, հասարակական կազմակերպությունների և լրատվամիջոցների ներկայացուցիչներ, տարբեր բուհերի ուսանողներ: Շարունակությունը » Continue Reading »
Գլխավորը մոռանալով` հայությունը կենտրոնացել է Ցեղասպանության ճանաչման հարցի վրա միայն Հայ-թուրքական հարաբերություններում ստեղծված ներկա իրավիճակը և հնարավոր զարգացումները մեկնաբանում է «Արարատ» ռազմավարական հետազոտությունների կենտրոնի տնօրեն, քաղաքագիտության դոկտոր ԱՐՄԵՆ ԱՅՎԱԶՅԱՆԸ։
-Պարոն Այվազյան, հայ-թուրքական հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակի հանգուցալուծումը կապվում էր ԱՄՆ-ի նախագահի` Թուրքիա կատարած այցի հետ։ Այցի ժամանակ Բարաք Օբաման հանդես եկավ հայտարարություններով, որոնք ինչպես ոգևորիչ են Հայոց ցեղասպանության ճանաչման առումով, այնպես էլ շատերի համար հիասթափեցնող են։ Որքանո՞վ է ճիշտ հայ-թուրքական հարաբերությունների հանգուցալուծումը կապել ԱՄՆ-ի կողմից ցեղասպանության ճանաչման հետ։
-Իհարկե, ճիշտ չէ։ Հայկական հարցը սոսկ ցեղասպանության ճանաչման հարց չէ։ Պարզապես վերջին 30 տարվա ընթացքում սփյուռքի լոբբիստական գործունեության, իսկ հետո նաև Հայաստանի արտաքին քաղաքականության մեջ Հայկական հարցն իր բովանդակային արտահայտումը չգտավ։ Դրա համար էլ ստեղծվել է տպավորություն, թե դա միայն ցեղասպանության ճանաչման հարցն է։ Մինչդեռ Հայկական հարցը Հայաստանի պետականության գոյության համար քաղաքական ու տարածքային երաշխիքներ ապահովելու խնդիրն է։ Ցեղասպանության ճանաչումը կարող է նպաստել այդ հարցի լուծմանը։ Սակայն շփոթ ստեղծելը շատ վտանգավոր է, որովհետև գլխավորը մոռանալով` հայությունը կենտրոնացել է ցեղասպանության ճանաչման հարցի վրա միայն։ Շարունակությունը » Continue Reading »
Мало нам было местных пустозвонов и арменоведов-дилетантов, так еще один нашелся в далеких америках – так называемый Джеймс Р.Рассел, который уже несколько лет из кожи вон лезет, чтобы приписать и Чаренцу свой любимый цвет. Я имею в виду публикации ряда интимных стихотворений Чаренца, а также предисловие и комментарии упомянутого арменоведа в журнале «Инкнагир» (N5, 2008г.) и публикацию части этого материала в газете «Հրապարակ» 18.03.09г. Советская армянская пропаганда многие годы прикладывала усилия, чтобы цвет тех рек крови, что были пролиты за советский режим, приспособить к жертвам своего же режима, но напрасно. Единственный цвет, которому до своей трагической гибели поклонялся Чаренц, был триколор армянского флага. Между тем сегодня приверженцы цвета светлой синьки хотят поставить в свои ряды нашего национального гения. И якобы основанием для этого является ряд рукописей чаренцовских интимных стихотворений, попавших в руки джеймсрасселов грязными и позорными путями. Кстати, внимательный и беспристрастный читатель, без тенденциозного предисловия и примечаний американского «арменоведа», прекрасно сориентируется что к чему… Շարունակությունը » Continue Reading »
Հերիք չէին տեղական վայրահաչողները և դիլետանտ հայագետները, մեկն էլ գտնվեց հեռավոր ամերիկաներում՝ Ջեյմս Ռ. Ռասել կոչեցյալ, որն արդեն մի քանի տարի է` մաշկից դուրս է գալիս, որ իր նախասիրած գույնը վերագրի նաև Չարենցին: Նկատի ունեմ Չարենցի մի շարք ինտիմ բանաստեղծությունների հրապարակումը, ինչպես նաև հիշյալ «հայագետի» առաջաբանն ու ծանոթագրությունը «Ինքնագիր» հանդեսում (2008թ. N 5, էջ 5-18), և այդ նյութի մի հատվածի արտատպումը «Հրապարակ» թերթում (2009թ. 18 մարտի): Սովետահայ պրոպագանդան տասնամյակներ շարունակ ջանքեր է թափել, որ իր վարչակարգի գետերով թափած արյան գույնը հարմարեցներ իր իսկ կարգերին զոհ գնացած նահատակին, բայց ապարդյուն: Եթե մի գույն իր եղերական մահից առաջ երկրպագել է Չարենցը, դա եղել է հայոց Եռագույնը: Մինչդեռ այսօր, բաց լեղակի գույնի սիրահարները ուզում են մեր ազգային հանճարին իրենց շարքերը տանել: Եվ այսպես վարվելու իբր հիմք են տալիս անմաքուր ու խայտառակ ճանապարհով ջեյմսռասելների ձեռքն ընկած չարենցյան մի շարք բանաստեղծությունների ինքնագրերը: Ի դեպ, դրանց ուշադիր ու անաչառ ընթերցողը, առանց ամերիկյան «հայագետի» տենդենցիոզ առաջաբանի ու ծանոթագրությունների, շատ լավ կկողմնորոշվի, թե ինչն ինչոց է…
Источник. http://community.livejournal.com/eurazia_ru/8270.html Арсен МЕЛИК-ШАХНАЗАРОВ. МНОГО ШУМА ИЗ НИЧЕГО.
Армяно-турецкие отношения после августа 2008-го
Предполагаемая нормализация армяно-турецких отношений продолжает обсуждаться в многочисленных публикациях, причем обсуждение это носит зачастую поверхностный и некомпетентный характер. Известный журналист, политолог, автор многочисленных публикаций и книги о нагорно-карабахском конфликте Арсен Мелик-Шахназаров расставляет “точки над i”.
Процессы, последовавшие после событий августа 2008 года в Южной Осетии и Грузии, в регионе Южного Кавказа и, шире, Малой Азии, породили у широкого круга наблюдателей немало надежд и ожиданий относительно будущего устройства региона. Однако при более тщательном анализе они оказываются если и не призрачными, то, во всяком случае, весьма далекими от радужности.
Dans une interview accordée au journal Iravounk De Facto, le directeur du centre de recherche stratégique « Ararat » Armen Ayvazian revient sur la définition même du Hay Tad et de son application aujourd’hui.
Extrait de l’interview :
« La question arménienne doit servir comme garantie territoriale et politique pour la pérennité de l’Etat arménien. Par exemple, la France, le Canada et la Pologne ont reconnu le Génocide des Arméniens, mais leur attitude envers la Turquie et l’Azerbaïdjan n’a pas changé parce que nous n’explicitons pas que le Génocide a été organisé pour nettoyer les Arméniens de l’Arménie et priver ainsi les Arméniens de la possibilité de créer un état sur leur terre »
Մեր կայքում հարցազրույցը տպագրվում է ամբողջությամբ
(«Զրուցակից» շաբաթաթերթում այն լույս է տեսել զգալի կրճատումներով)
«ԶՐՈՒՑԱԿԻՑ», #13 (84), 10 ապրիլ 2009
Հարցազրույց քաղաքագիտության դոկտոր Արմեն ԱՅՎԱԶՅԱՆԻ հետ
– ԱՄՆ նախագահ Բարակ Օբաման Թուրքիայում հայտարարեց, որ Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ իր դիրքորոշումը մնում է անփոփոխ: Սա նշանակում է, որ անփոփոխ է նաև իր խոստո՞ւմը: Եվ առհասարակ` ինչպիսի՞ն է ԱՄՆ նախագահի Թուրքիա կատարած այցի Ձեր գնահատականը:
– Օբաման Թուրքիայում չօգտագործեց ցեղասպանություն բառը, իսկ սա արդեն պետք է գնահատել որպես նահանջ իր խոստումից: Այսպիսի առաձգական հայտարարություններն ամենևին չեն կարող բավարարել հայկական կողմին: Կարծում եմ, որ ապրիլի 24-ին նա ամենայն հավանականությամբ ցեղասպանություն բառը չի օգտագործի: Ինչը կնշանակի, որ ԱՄՆ նախագահը դրժեց իր խոստումը: Բայց այս կապակցությամբ պետք է ընդգծեմ մեկ այլ կարևոր հանգամանք: Նրանում, որ ԱՄՆ նախագահին կհաջողվի շրջանցել ու չարտասանել ցեղասպանություն բառն ու այնուհետև վիժեցնել համապատասխան բանաձևի ընդունումն ԱՄՆ կոնգրեսում` ոչ այնքան մեծ է թուրքական լոբբիի, որքան Հայաստանի իշխանության դերը:
Գուրգեն Կարապետյանի հարցազրույցը «Արարատ» ռազմավարագիտական հետազոտությունների կենտրոնի տնօրեն, քաղաքական գիտությունների դոկտոր Արմեն Այվազյանի հետ
Գրեթե մեկ դար է մեզ անջատում Մեծ եղեռնից: Սակայն այսօր էլ, ավաղ, այդ հրեշավոր ողբերգությունը մեզ համար պատմության շուռ տված էջ չդարձավ: Հարյուրամյա ժամանակային տարածությունը չհեռացրեց մեզանից ողբերգությունը, որը համարվում է ոչ միայն քսաներորդ դարի, այլև մարդկության պատմության մեծագույն չարագործություններից մեկը: Ցավը բթացել է, վերքը թեև սպիացել է, բայց չի բուժվել, հոգեբանական վնասվածքը դեռևս ապրում է մեր հոգիներում և մեր հիշողության մեջ:
Հայերի ցեղասպանությունը Օսմանյան կայսրությունում և հետևանքները Հայաստանի և հայ ժողովրդի համար` ահա մեր զրույցի թեման:
Беседа Гургена Карапетяна с директором Центра стратегических исследований «Арарат», историком, доктором политических наук Арменом Айвазяном
Столетний срок, отделяющий нас от геноцида, к сожалению, так и не сделал эту страшную трагедию перевернутой страницей истории. Столетнее временное пространство не отдалило от нас событие, которое считается одним из величайших злодеяний не только в ХХ веке, но и вообще в истории человечества. Боль притупилась, рана, хоть и зарубцевалась, но не зажила, психологическая травма все еще гнездится в наших душах и в нашей памяти.
Геноцид армян в Османской империи и его последствия для Армении и армянского народа – вот тема нашей беседы.
«Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնը մարտի 17–ից իր կայքում (www.ararat-center.org) հարցում է անցկացնում հայ-թուրքական հարաբերությունների վերջին զարգացումների վերաբերյալ: Կան բազմաթիվ արձագանքներ: Հարցերին պատասխանել են Հայաստանում, ինչպես նաև արտասահմանում ապրող մեր հայրենակիցները, որոնց մեջ կան հասարակական, քաղաքական, մշակութային գործիչներ, գիտնականներ, փորձագետներ, լրագրողներ, ուսանողներ:
Արծարծվում է երեք թեմա` կոնկրետ օրինակով և դրա վերաբերյալ հարցերով.
Ապրիլի 14-ին «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնը ներկայացրեց «Հայ-թուրքական հակամարտության այսօրվա խնդիրները» թեմայով անցկացված 200 հարցազրույցների արդյունքները: Կոնգրես հյուրանոցում անցկացված միջոցառմանը ներկա շուրջ 150 մասնակիցների թվում էին գիտնականներ, փորձագետներ, հասարակական կազմակերպությունների և լրատվամիջոցների ներկայացուցիչներ, տարբեր բուհերի ուսանողներ: 
«Արարատ» կենտրոնն
Ո՛չ օտարալեզու դպրոցներին
