Sep 03 2012
Հունգարիայի կողմից ադրբեջանցի մարդասպանի հանձնումն Ադրբեջանին ստեղծում է հայ ժողովրդի համար վաղուց ծանոթ հերթական իրավիճակը, երբ նրա թուրք-ադրբեջանական հարևանների ցեղասպանական քաղաքականությունն ու մղումները, աշխարհաքաղաքական ինչ-ինչ հաշվարկներից ելնելով, ոչ միայն չեն սաստվում, այսպես կոչված, միջազգային համայնքի, այն է՝ հզոր տերությունների կողմից, այլև բացահայտորեն խրախուսվում են։
May 22 2012
The Armenian Military Armen Ayvazyan Foreword by Ilkka Syvanne
“Dr. Ayvazyan has managed to perform an almost impossible |
|
|
5 offbeat questions to the author: 1) Who are you ? |
This book brings to light one of the least known, yet most turbulent periods in the history of the Armenian military and its complex relationship with the Byzantine Empire. In its first part, Armen Ayvazyan embarks on a military-historical analysis of the Armenian uprising against Emperor Justinian’s government in 538-539. While revealing and evaluating various tactical elements and stratagems employed by the Armenian forces, he carefully considers earlier and later evidence regarding their military operations, including both conventional warfare and high risk missions such as targeting killings of enemy commanders-in-chief and assassination plots against the heads of colonial administrations. And in the second part, Ayvazyan examines the Byzantine attitudes towards the Armenians and their armed forces, revealing, inter alia, that the underlying source for continuity of the anti-Armenian images with the analogous Roman tradition of prejudice was essentially geopolitical. Armen Ayvazyan (Aivazian) holds doctoral degrees in History (1992) and Political Science (2004). He is the author of many articles and books, including Mother Tongue and The Origins of Nationalism: A Comparative Study of the Armenian and European Primary Sources (2001); The Code of Honor of the Armenian Military, 4-5th centuries (2000, in Arm.); The Armenian Rebellion of the 1720s and the Threat of Genocidal Reprisal (1997). Dr. Ayvazyan was a Carnegie Corporation of New York/IREX fellow at Syracuse University, New York (1995); a Visiting Senior Fulbright Scholar at Stanford University (1997-1998); and a Visiting Alexander S. Onassis Foundation Fellow at ELIAMEP, Hellenic Foundation for European and Foreign Policy, Athens (2000-2001). |
| Editions SIGEST 29 rue Etienne Dolet – 94140 Alfortville – Tél.: 01 43 75 42 85 email : editions@sigest.net http://editions.sigest.net |
|
Feb 12 2011
Աղբյուրը՝ «Հայաստանի Զրուցակից», #4 (167), 4 փետրվարի, 2011 թ.
4. Արցախյան գործը
Միջազգային դատավարության ձև կարող է ընդունել նաև հայ ժողովրդի՝ Արցախին, ներառյալ նրա շուրջն ազատագրված բնիկ հայկական տարածքին տիրելու անօտարելի իրավունքը։ Այդ իրավունքն իրացվելու է կա՛մ Հայաստանի Հանրապետության հետ վերջնական՝ դե-յուրե վերամիավորման, կա՛մ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության անկախության միջազգային ճանաչման միջոցով։ Այսպիսի իրական հնարավորության վրա է մատնացույց անում Կոսովոյի անկախության հռչակման մասին ՄԱԿ-ի Միջազգային դատարանում 2009 թ. դեկտեմբերի 1-ից մինչև 2010 թ. հուլիսի 22-ը քննված նախադեպային գործը։ ՄԱԿ-ի բարձրագույն դատական ատյանի խորհրդատվական վճռում եզրակացվեց, որ 2008 թ. Կոսովոյի անկախության միակողմանի հռչակումը չի հակասում միջազգային իրավունքին, քանի որ միջազգային օրենսդրության մեջ բացակայում է որևէ դրույթ, որը կարող էր արգելել Կոսովոյին հռչակելու իր անկախությունը։ Դրանով իսկ ՄԱԿ-ի Միջազգային դատարանը ճանաչեց Սերբիայից Կոսովոյի անկախության ինքնահռչակումը։
Jan 16 2011
Աղբյուրը՝ «Հայաստանի Զրուցակից», #1 (164), 14 հունվարի, 2011 թ.
2. 1918-2010 թթ. Ադրբեջանում հայասպանության և էթնիկական զտումների մասին գործը
1918-1920 թթ. Հայաստանի Հանրապետությունը Հայոց եղեռնի կազմակերպիչների և կատարողների նկատմամբ բաց դատավարություն անցկացնելու ժամանակ և հնարավորություն չունեցավ։ Այդուհանդերձ, նրանց պատժելու մասին որոշումն ընդունվեց այդ կարճ ժամանակահատվածում՝ 1919 թ. հոկտեմբերին ու հե՛նց Երևանում՝ իշխող կուսակցության՝ ՀՅ Դաշնակցության 9-րդ համագումարում։ Մինչդեռ Հայաստանի «երրորդ» Հանրապետության (1991թ.-ցայսօր) ղեկավարությունը, հույսը դնելով միջազգային միջնորդության միջոցով ղարաբաղյան և հայ-թուրքական հակամարտությունների արագ լուծման վրա և բոլորովին չըմբռնելով Հայկական հարցի էությունը, որոշեց պարզապես հրաժարվել ինքնապաշտպանության և հատուցման՝ իր տրամադրության տակ եղած արդյունավետ միջոցից՝ Ադրբեջանում հայասպանության և էթնիկական զտումների կազմակերպիչների ու կատարողների դեմ ազգային և միջազգային դատական հետապնդումից, որն ինքնիշխան պետության բացառիկ իրավունքն է։ Չմոռանանք, որ այդ հանցագործությունները մասամբ իրականացվել են «երրորդ» հանրապետության գոյության օրոք։
Jan 16 2011
Источник: “СОБЕСЕДНИК АРМЕНИИ”, № 1 (164), 14 января 2011 г.
2. Дело об арменоциде и этнических чистках в Азербайджане (1918-2010 гг.)
Первая Республика Армения (1918-1920 гг.) не имела ни времени, ни возможности для проведения открытого суда над организаторами и исполнителями Геноцида армян. Однако, не случайно, что решение об их наказании было принято в течение этого короткого промежутка – в октябре 1919 г. и именно в Ереване, на IX съезде правящей тогда партии Дашнакцутюн. Руководство же “третьей” Республики Армения (1991-по сей день), совершенно не вникая в суть Армянского вопроса и понадеявшись на скорое урегулирование карабахского и турецко-армянского конфликтов с помощью международного посредничества, решило просто отказаться от использования имеющегося в своем распоряжении эффективного оружия самозащиты и возмездия – исключительного права суверенного государства на национальное и международное судебное преследование и наказание организаторов и исполнителей арменоцида и этнических чисток в Азербайджане, частично проходивших уже в период существования самой “третьей” респубики.
Dec 30 2010
Աղբյուրը` («Հայաստանի ԶՐՈՒՑԱԿԻՑ», #45 (163), 24 դեկտեմբերի, 2010 թ.)
Նախքան Հայկական հարցի միջազգային իրավական մակարդակի վերլուծությանն անցնելն անհրաժեշտ է համառոտաբար ամփոփել ներկա ուսումնասիրության նախորդ գլխում ասվածը (I. Ռազմավարական մակարդակ)։
Խորհրդային Միության փլուզումից հետո Հայկական հարցի բովանդակությունը՝ Հայաստանի տարածքային-քաղաքական ազատագրության անհրաժեշտությունը, նույնը մնալով, ընդունեց նոր ձևեր, որոնք արտահայտվեցին նախևառաջ վերածնված հայկական պետության հետևյալ ռազմավարական խնդիրներում.
Dec 30 2010
Источник: “СОБЕСЕДНИК Армении”, #45 (163), 24 декабря 2010 г.
Перед тем, как перейти к анализу международно-правового уровня Армянского вопроса, необходимо вкратце подытожить сказанное в предыдущей главе данного исследования (см. Собеседник Армении, #41 (159), 26 ноября 2010 года).
После распада Советского Союза содержание Армянского вопроса – необходимость территориально-политического освобождения Армении, оставшись прежним, приняло новые формы, которые выразились, в первую очередь, в следующих стратегических проблемах воссозданного армянского государства:
Dec 13 2010
Աղբյուր՝ «Հայաստանի ԶՐՈՒՑԱԿԻՑ», #41 (159), 26 նոյեմբերի 2010 թ.
Արմեն ԱՅՎԱԶՅԱՆ, Քաղաքական գիտությունների դոկտոր
Հայաստանի Հանրապետության խորհրդարանում դարձյալ բարձրացվել է Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը պաշտոնապես և անհապաղ ճանաչելու հարցը։ Ցավոք, ինչպես այսքայլի նախաձեռնողները, այնպես էլ հակառակորդները ԼՂՀ ճանաչումը դիտում են բացառապես դիվանագիտական խաղի վերնակառուցային կոմբինացիաներում՝ անտեսելով նրա բազիսային՝ ռազմավարական մակարդակը։
Շարունակությունը
Dec 07 2010
Источник: “СОБЕСЕДНИК Армении”, #41 (159), 26 ноября 2010 года
Армен АЙВАЗЯН, Доктор политических наук
В парламенте Республики Армении снова поднят вопрос о немедленном официальном признании Нагорно-Карабахской Республики. К сожалению, как инициаторы, так и оппоненты этого шага рассматривают признание НКР исключительно в надстроечных комбинациях дипломатической игры, игнорируя его базисный – стратегический уровень.
Далее
Dec 05 2010
Աղբյուր՝ Ankakh.com, 16.11.2010
Հայաստանի վերաբերյալ կեղծ տեղեկություններով լի հանրագիտարանը հրատարակած բրիտանական և ռուսական հրատարակչություններին պատասխանատվության ենթարկելու գործընթացն իր վրա պետք է վերցնի պետությունը: Այսպես է կարծում քաղաքագիտության դոկտոր Արմեն Այվազյանը, անընդունելի համարելով հայկական պետական կառույցների բռնած «չեզոք» դիրքորոշումը.
Dec 02 2010
Աղբյուրը՝ «Հայաստանի ԶՐՈՒՑԱԿԻՑ», #37 (155), 29 հոկտեմբերի-5 նոյեմբերի 2010 թ.
Մատենադարանի ավագ գիտաշխատող, քաղաքական գիտությունների դոկտոր Արմեն Այվազյանի հետ զրույցից տեղեկանալով, որ նրա «1722-1730 թթ. հայոց ազատագրական պատերազմի քննական պատմություն» մենագրությունը մոտենում է ավարտին, խնդրեցինք ժամանակից փոքր-ինչ առաջ ընկնելով՝ մեր ընթերցողին ներկայացնել այդ, մեր կարծիքով, հույժ այժմեական հետազոտության անտիպ էջերից մեկը։ Ստորև հրապարակվող հետաքրքրահարույց նյութը մի փոքրիկ հատված է Ա. Այվազյանի գրքի՝ 1720-ական թվականների հայկական զորքի սպառազինությանը նվիրված առանձին գլխից։ Բնականաբար, թերթային հրապարակումից դուրս է մնացել գիտական ծավալուն ապարատը (աղբյուրագիտական բազան, պատմաբանասիրական վերլուծությունն ու բացատրությունները, ծանոթագրությունները և այլն)։
Jul 24 2010
Այվազյան Ա. Մ., Ժողովրդագրական իրավիճակը Ղարաբաղում 1710-1720-ական թվականներին (Լրաբեր հասարակական գիտությունների. 2010, N 1-2, էջ 59-67)
Jul 24 2010
Աղբյուրը` Ankakh.com, 23.07.2010
Դեռևս հունիսի 2-ին` «Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների վերաբացմանը» նախաձեռնության անդրանիկ համաժողովի ժամանակ քաղաքագիտության դոկտոր Արմեն Այվազյանը հայտարարեց. «Քանի որ Լեզվի պետական տեսչությունը չի կատարում իր պարտավորությունները և մատնված է լիակատար անգործության, կստեղծվի Լեզվի ժողովրդական տեսչություն, որն իր ձեռքը կվերցնի և կիրականացնի տեսչության գործառույթները…»: Այվազյանը նաև հայտնեց, որ նախ կստեղծվի առանձին հզոր կայք, որտեղ հայոց լեզվի վիճակի մասին ամբողջական տեղեկատվություն կկուտակվի:
Այդ հայտարարությունից երկու ամիս էլ չի անցել և, ի զարմանս շատերի, Լեզվի ժողովրդական տեսչության կայքն արդեն գործում է (www.lezu.am)` մեր քաղաքի կենտրոնական փողոցների ցուցանակների աչք ծակող խախտումների լուսանկարներով:
Jul 16 2010
Աղբյուրը՝ www.lezu.am
Հայաստանի Հանրապետությունը քաղաքական, սոցիալ-տնտեսական, իրավական, կրթական և բարոյահոգեբանական ծանր ճգնաժամ է ապրում: ՀՀ հասարակության ընդհանուր թմբիրային վիճակը, որ պայմանավորված է, նախ և առաջ, հայոց արժեհամակարգի խախտված չափանիշներով, վտանգում է մեր անկախությունը, պարարտ հող ստեղծում անդառնալի պարտությունների համար:
Մասնավորապես, ոտնահարված է մեր մայրենիի` հայոց լեզվի կարգավիճակը տառացիորեն բոլոր բնագավառներում, այդ թվում՝ պետական համակարգում: Մինչդեռ հայերենը` Հայաստանի Հանրապետության պետական լեզուն մեր անկախության և անվտանգության հիմքերի հիմքն է՝ լեզվամտածողության ու հանրակրթության, ազգային ինքնության և արժանապատվության, ինքնաճանաչման և ինքնագնահատման ողնաշարը:
Jun 16 2010
Սույն թվականի մայիսի 21-ին «Ջի ընդ Այ» ՍՊԸ փաստաբանական գրասենյակը ստացել է ՀՀ վճռաբեկ դատարանի 2010 թվականի ապրիլի 28-ով թվագրված որոշումը, որով վարույթ չի ընդունվել և վերադարձվել է «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոն հասարակական կազմակերպության վճռաբեկ բողոքը: Վճռաբեկ դատարանը` նախագահությամբ դատավոր Է. Հայրիյանի, մասնակցությամբ դատավորներ Ա. Բարսեղյանի, Ս. Անտոնյանի, Վ. Ավանեսյանի, Ե. Խունդկարյանի, Մ. Դրմեյանի, Տ. Պետրոսյանի և Ե. Սողոմոնյանի, չանդրադառնալով նշված վճռաբեկ բողոքի փաստարկներից և ոչ մեկին, վերացական դատողությունների հիման վրա եզրակացրել է, որ այն անգամ ենթակա չէ քննարկման: Արդյունքում ստեղծվել է մի իրավիճակ, երբ Հայաստանի Հանրապետության դատական համակարգը «Արարատ» ռազմավարագիտական կետնտրոնին զրկել է թե՛ իր հայցի, թե՛ բողոքի քննության իրավունքից, որն ինչպես ազգային օրենսդրության, այնպես էլ Հայաստանի Հանրապետության ստանձնած մի շարք միջազգային պարտավորությունների կոպիտ խախտում է:
Հիշեցնենք, որ «Արարատ» ռազմավարագիտական կետնտրոնն իր վերը նշված հայցով փորձել է վիճարկել «Կովկասի ինստիտուտ» հիմնադրամի` հայոց ցեղասպանությունը ժխտող գրականության հրապարակման և տարածման թույլատրելիությունը:
«Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնը հայտարարում է, որ մինչև վերջ հետամուտ է լինելու այս հիրավի վնասակար նախադեպի վերացմանն ու դատապարտպանը: Նկատի ունենալով, որ Հայաստանի Հանրապետությունում կենտրոնն սպառել է իրավական պաշտպանության բոլոր միջոցները, այժմ նախապատրաստում ենք դիմում, որը շուտով կներկայացվի միջազգային դատարանի քննարկմանը:
16 հունիսի 2010 թ.
Երևան
Հայոց ցեղասպանության ժխտման դեմ հայցադիմումին (հայերեն և անգլերեն), «Կովկասի ինստիտուտի» հրապարակած գրքում առկա ժխտումների օրինակներին, վերաքննիչ բողոքին, վճռաբեկ բողոքին և դատական գործի այլ նյութերին կարող եք ծանոթանալ այստեղ։
Activities of "Ararat" Center Copyright © 2024 All Rights Reserved . | Yerevan, Ayguedzor Imp. 10, Tel.: (374 10) 27 48 33, E-mail: info @ ararat-center.org
«Արարատ» կենտրոնն
Ո՛չ օտարալեզու դպրոցներին