Archive for January 16th, 2011

Jan 16 2011

ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՀԱՐՑՆ ԱՅՍՕՐ. II – 2. Միջազգային իրավական մակարդակ

Published by under Other

Աղբյուրը՝ «Հայաստանի Զրուցակից», #1 (164), 14 հունվարի, 2011 թ.

2. 1918-2010 թթ. Ադրբեջանում հայասպանության և էթնիկական զտումների մասին գործը
1918-1920 թթ. Հայաստանի Հանրապետությունը Հայոց եղեռնի կազմակերպիչների և կատարողների նկատմամբ բաց դատավարություն անցկացնելու ժամանակ և հնարավորություն չունեցավ։ Այդուհանդերձ, նրանց պատժելու մասին որոշումն ընդունվեց այդ կարճ ժամանակահատվածում՝ 1919 թ. հոկտեմբերին ու հե՛նց Երևանում՝ իշխող կուսակցության՝ ՀՅ Դաշնակցության 9-րդ համագումարում։ Մինչդեռ Հայաստանի «երրորդ» Հանրապետության (1991թ.-ցայսօր) ղեկավարությունը, հույսը դնելով միջազգային միջնորդության միջոցով ղարաբաղյան և հայ-թուրքական հակամարտությունների արագ լուծման վրա և բոլորովին չըմբռնելով Հայկական հարցի էությունը, որոշեց պարզապես հրաժարվել ինքնապաշտպանության և հատուցման՝ իր տրամադրության տակ եղած արդյունավետ միջոցից՝ Ադրբեջանում հայասպանության և էթնիկական զտումների կազմակերպիչների ու կատարողների դեմ ազգային և միջազգային դատական հետապնդումից, որն ինքնիշխան պետության բացառիկ իրավունքն է։ Չմոռանանք, որ այդ հանցագործությունները մասամբ իրականացվել են «երրորդ» հանրապետության գոյության օրոք։

Շարունակությունը

No responses yet

Jan 16 2011

АРМЯНСКИЙ ВОПРОС СЕГОДНЯ. II-2. Mеждународно-правовой уровень

Published by under Other

Источник: “СОБЕСЕДНИК АРМЕНИИ”, № 1 (164), 14 января 2011 г.
2. Дело об арменоциде и этнических чистках в Азербайджане (1918-2010 гг.)

Первая Республика Армения (1918-1920 гг.) не имела ни времени, ни возможности для проведения открытого суда над организаторами и исполнителями Геноцида армян. Однако, не случайно, что решение об их наказании было принято в течение этого короткого промежутка – в октябре 1919 г. и именно в Ереване, на IX съезде правящей тогда партии Дашнакцутюн. Руководство же “третьей” Республики Армения (1991-по сей день), совершенно не вникая в суть Армянского вопроса и понадеявшись на скорое урегулирование карабахского и турецко-армянского конфликтов с помощью международного посредничества, решило просто отказаться от использования имеющегося в своем распоряжении эффективного оружия самозащиты и возмездия – исключительного права суверенного государства на национальное и международное судебное преследование и наказание организаторов и исполнителей арменоцида и этнических чисток в Азербайджане, частично проходивших уже в период существования самой “третьей” респубики.

Далее

No responses yet