Интервью кандидата технических наук, эксперта по управлению Арутюна Месропяна информагентству АрмИнфо
Г-н Месропян, можно ли после заявления президента Армении говорить о кончине «футбольной дипломатии» и к чему она привела Армению?
С наступлением эры «футбольной дипломатии» начался «расцвет» прагматизма и реализма по-армянски, или, как сейчас модно говорить, – «реал политик». «Достижением» такого подхода стали злосчастные протоколы, подписанные Арменией и Турцией 10-го октября 2009г. Так как протоколы – результат нашей «инициативной» внешней политики, их можно назвать «протоколами армянских мудрецов». Когда же, после их подписания, в ускоренном режиме был изменен Закон РА «О международных договорах» на предмет отзыва подписей и появились комментарии Конституционного суда, стало ясно – мы пытаемся «задним умом» выправить ситуацию. То есть: либо это не наша «инициатива», либо, что еще хуже – «инициатива» просто не просчитана. В частности, настораживает тотальный PR «инициатив» провластными и «оппозиционными» политиками, «придворными» бизнесменами, политологами, востоковедами и тюркологами, буквально «прописавшихся» в армянских СМИ. Эти «говорящие головы» в стиле «Одобрямс!» вдалбливают нации новейшую армянскую люмпен-идеологию 21-го века. К счастью, армянская мысль не полностью люмпенизирована.
Տեխնիկական գիտությունների թեկնածու, կառավարման հարցերով փորձագետ Հարություն Մեսրոպյանի հարցազրույցն ԱրմԻնֆո գործակալությանը
– Պրն Մեսրոպյան, կարելի՞ է, արդյոք, ՀՀ նախագահի հայտարարությունից հետո խոսել «ֆուտբոլային դիվանագիտության վախճանի» մասին, և ո՞ւր հասցրեց այն Հայաստանին:
«Ֆուտբոլային դիվանագիտության» դարաշրջանով սկսվեց պրագմատիզմի ու ռեալիզմի «ծաղկոնքը» հայկական ձևով, կամ, ինչպես այժմ ընդունված է ասել` «ռեալ փոլիտիկ»: Այդ մոտեցումների «նվաճումը» դարձավ Հայաստանի և Թուրքիայի միջև 2009թ. հոկտեմբերի 10-ին ստորագրված չարաբաստիկ արձանագրությունները: Քանի որ արձանագրությունները հանդիսանում են մեր «նախաձեռնողական» արտաքին քաղաքականության արդյունքը, ապա դրանք կարելի է անվանել «Հայ իմաստունների Արձանագրություններ»: Իսկ երբ, դրանց ստորագրումից հետո, արագացված ռեժիմով, փոփոխության ենթարկվեց «Միջազգային պայմանագրերի մասին» ՀՀ Օրենքը` ետկանչման պահով, և դրանից հետո հայտնվեցին Սահմանադրական դատարանի մեկնաբանությունները, պարզ դարձավ, որ մենք փորձեր ենք անում «հետին խելքով» ուղղել իրավիճակը: Ստացվում է, կամ դա մեր «նախաձեռնությունը« չէր, կամ էլ, ինչն ավելի վատ է, այդ «նախաձեռնությունը», պարզապես, հաշվարկված չէր: Մասնավորապես անհանգստացնում է այդ «նախաձեռնությունների» տոտալ PR-ը, որն իրականացվում է իշխանամետ և «ընդդիմադիր» քաղաքական գործիչների, պալատական գործարարների ու քաղաքագետների, արևելագետների ու թուրքագետների կողմից, որոնք, պարզապես «գրանցվել» էին հայկական ԶԼՄ-ներում: Այդ «խոսող գլուխները», «Օդոբրյամս» ոճով ազգին են ներարկում 21-րդ դարի հայկական նորագույն լյումպեն-գաղափարախոսությունը: Բարեբախտաբար, հայկական միտքն ամբողջովին լյումպենացված չէ: Continue Reading »
«Երևան» հեռուստաալիքի, «Հայացք աշխարհին» հաղորդմանը քննարկվեց հայոց ցեղասպանության քաղաքական, մշակութային և հոգեբանական հետևանքները։ Մեկնաբանում էին ԵՊՀ դոցենտ, թուրքագետ Լուսինե Սահակյանը և հոգեբան Մելինե Գարագաշյանը։
24․04․2010թ․
2009 թվականի հոկտեմբերի 10-ին Ցյուրիխում ստորագրված հայ-թուրքական արձանագրությունների վավերացման ընթացակարգի կասեցման մասին են խոսում Գիտությունների ազգային ակադեմիայի Արևելագիտության ինստիտուտի տնօրեն Ռուբեն Սաֆրաստյանը եւ «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի ղեկավար Արմեն Այվազյանը: Զրույցը վարում է Աննա Իսրայելյանը:
Источник: Голос Армении, 17 Апрель, 2010, No 40 (19973)
Мало совершить геноцид и поголовно истребить аборигенов. Надо еще попытаться доказать (выражаясь сленгом московской магазинной очереди советской эпохи “А вас тут не стояло…”), что никаких иных этнических элементов на этой территории, кроме нации пришлых палачей, здесь особо не проживало. А потому нужно срочно вносить коррективы в географию завоеванной страны…
Небольшая по объему работа Лусинэ Саакян “Отуречивание топонимов в Османской империи и Республиканской Турции” вышла в свет в Канаде под эгидой стратегического центра “Арарат” (Ереван) и центра османоведения ЕГУ. Спонсоры – мистер и миссис Айказ и Алис Ованесяны. Книга, что очень важно и ценно, опубликована на английском, армянском и русском языках.
Մեր ընթերցողը հավանաբար կհիշի ՙԱրարատ՚ ռազմավարագիտական կենտրոնի դատական հայցն ընդդեմ ՙԿովկասի՚ ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանի: Վերջինս գիրք է լույս ընծայել, որտեղ 34 անգամ Ցեղասպանություն բառը վերցված է չակերտների մեջ: Դատն առաջին ատյանում մերժվել է, որից հետո կենտրոնը դիմել է Վերաքննիչ դատարան, որտեղ եւս մերժվել է: Կենտրոնը նպատակաուղղված ձեւով շարունակում է իր վրդովմունքն այս առումով եւ արդեն դիմել է Վճռաբեկ դատարանին: Ըստ կենտրոնի տնօրեն Ա. Այվազյանի` գրեթե ամբողջությամբ անտեսվել են հայցադիմումի մեջ եղած փաստերը: Օրինակ բերելով,որ այդ գրքում ուղղակիորեն ժխտվում է Հայոց ցեղասպանությունը: Եվ այս մասին չի խոսվել ոչ առաջին ատյանի դատարանում եւ ոչ էլ Վերաքննիչում: Երկրորդն էլ այն է, որ 34 անգամ Ցեղասպանություն բառը վերցված է չակերտների մեջ, իսկ վերը նշված դատական երկու ատյանները նշել են, որ ՙԵթե բառը վերցված է չակերտի մեջ, դա չի նախատեսում դատական հետապնդում՚, որը, ըստ պրն Այվազյանի` լրիվ անհեթեթություն է, հավելելով. ՙԵթե, օրինակ, դատավոր բառը վերցնենք չակերտների մեջ, արդյո՞ք դա չի լինի վիրավորական՚:
Ինչպես մեզ տեղեկացրեց Ա. Այվազյանը, եթե հանկարծ Վերաքննիչը տա նույն պատասխանը, ապա իրենք դիմելու են Եվրադատարանին:
ԱՐՄԵՆՈՒՀԻ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Ծանոթագրություն. Անցյալ տարվա վերջին «Իրավունք» թերթն Ա. Իսկանդարյանին շնորհել էր հետևյալ տիտղոսը՝
2009թ. գիտության վատագույն ներկայացուցիչ` Կովկասի ինստիտուտի տնօրեն ԱԼԵՔՍԱՆԴՐ ԻՍԿԱՆԴԱՐՅԱՆ` Երեւանում Հայոց ցեղասպանությունը նսեմացնող գիրք հրատարակելու համար:
ԴՐՈՒՅԹՆԵՐ՝
Մամուլի ազգային ակումբում
«Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի տնօրեն
Արմեն Այվազյանի ելույթի
(12.04.2010)
«Ֆուտբոլային դիվանագիտության» արդյունքները
Ինչպես և 2009թ. ապրիլին ԱՐԱՐԱՏ ՌԿ-ի կազմակերպած մի շարք միջոցառումներում (Կոնգրես – 14.04.2009, Էրեբունի պլազա – 30.04.2009) նախազգուշացրել էինք, 2008 թ. «ֆուտբոլային դիվանագիտությամբ» սկիզբ առած Հայաստան-Թուրքիա միջպետական գործընթացը հանգեցրել է տխուր արդյունքների.
• Հայության տարբեր հատվածների միջև, ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ Սփյուռքի և Հայաստանի Հանրապետության իշխանությունների միջև առաջացել են խորը պառակտումներ։
• ՀՀ-Թուրքիա «Ճանապարհային քարտեզի» և «Արձանագրությունների» թոհուբոհում հայությունը ենթարկվել է չարդարացված ցնցումների, արդյունքում՝ ստվար զանգվածներ է՛լ ավելի են օտարացել պետական և համազգային նշանակություն ունեցող խնդիրներից, թուլացել են անվտանգության և ինքնապաշտպանության մասին մտածելու մեխանիզմները։
• Հայաստանի բնակչության շրջանում ուժգնացել է անպաշտպանվածության և անապահովության զգացումը ոչ միայն սոցիալական, այլև արդեն ազգային արժանապատվության հարցերում։ Հոգեբանական անվտանգության մակարդակն խիստ նվազել է, ինչն էլ նպաստել է արտագաղթի նոր ալիքի առաջացմանը։
• Թուրքիան ձեռք է բերել Հայաստանի նկատմամբ ճնշումներ բանեցնելու լրացուցիչ լծակներ։
• Ադրբեջանը, տեսնելով Հայաստանի ներքին իրավիճակի խորքային վատթարացումը և միասնության քայքայումը, դարձել է առավել չզիջող և նախահարձակ։
Alexandre Iskandaryan est ressorti blanchi de l’action en justice intentée à son encontre, pour faits de négationnisme, par Armen Ayvazyan.
En Arménie, certains peuvent nier le Génocide arménien sans avoir à craindre des poursuites ! Le 5 mars dernier, soit au lendemain du vote du Congrès américain (cf. FA n° 358), la Cour d’appel a rejeté la plainte du Centre d’études stratégiques Ararat contre l’Institut Caucase qui avait traduit, publié et diffusé une littérature négationniste. Rappelons que le 4 décembre 2009, le tribunal de première instance de Kentron et Nork-Marache, présidé par la juge Kariné Petrossian, avait rejeté en un temps record (une minute et quinze secondes) la plainte du Centre Ararat dirigé par Armen Ayvazyan, en prétextant que la Cour ne disposait pas d’assez d’éléments légaux afin de l’examiner (cf. FA n° 352, p. 10 et n° 353, p. 13) (1). Continue Reading »
Հայաստանի Հանրապետության վերաքննիչ քաղաքացիական դատարանի (այսուհետ` Վերաքննիչ դատարան) 2010 թվականի մարտի 5-ի որոշմամբ մերժվել է «ԱՐԱՐԱՏ» ռազմավարագիտական կենտրոն հասարակական կազմակերպության (այսուհետ` Հայցվոր) ներկայացուցչի վերաքննիչ բողոքը, բերված Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի (այսուհետ` Ընդհանուր իրավասության դատարան) 2009 թվականի դեկտեմբերի 4-ի վճռի դեմ, որով թիվ ԵԿԴ/2246/02/09 քաղաքացիական գործի վարույթը կարճվել է` վեճը դատարանում քննության ենթակա չլինելու հիմքով:
I. Գործի դատավարական նախապատմությունը.
2009 թվականի սեպտեմբերի 17-ին Հայցվորը հայց է ներկայացրել Ընդհանուր իրավասության Դատարան ընդդեմ «ԿՈՎԿԱՍԻ ԻՆՍՏԻՏՈՒՏ» հիմնադրամի (այսուհետ` Պատասխանող)` հայոց ցեղասպանության եղելությունը վիճարկող հրապարակման հերքումը պարտավորեցնելու, ցեղասպանություն բառի չակերտավոր կիրառումն արգելելու և վնասի հատուցման պահանջի մասին: Continue Reading »
«Արարատ» կենտրոնն
Ո՛չ օտարալեզու դպրոցներին
