Source: Published in The Armenian Observer weekly, March 24, 2010, page 4
An unprecedented case is being tried in the Armenian courts. For the first time ever a lawsuit against the denial of the Armenian Genocide within Armenia has been brought against an Armenian non-governmental organization. The “ARARAT” Center for Strategic Research is suing the Yerevan-based “Caucasus Institute” Foundation for publishing a book that contains an explicit denial of the Armenian Genocide. That a Yerevan-based Armenian organization would think of publishing denialist material is shocking enough. Yet, even more troubling is the handling of this case by the Armenian courts, which have implied that it is permissible to publicly deny the Armenian Genocide in Armenia.
Toponyms represent persistent linguistic facts, which have major historical and political significance. The rulers of the Ottoman Empire and the Republic of Turkey realized the strategic importance of the toponyms and carried out consistent policies towards their distortion and appropriation. Aiming to assimilate the toponyms of the newly conquered territories, the Ottoman authorities translated them into Turkish from their original languages or transformed the local dialectal place-names by the principle of contamination to make them sound like Turkish word-forms. Other methods of appropriation included the etymological misinterpretation and renaming and displacing the former toponyms altogether. The focus of the present article is the place-name transformation policies of the Ottoman Empire and its successor, the Republic of Turkey. The decree by the Minister of War Enver Pasha issued on January 5, 1916 with the orders to totally change the “non-Muslim” place-names is for the first time presented in English, Armenian and Russian translations. The article also deals with the artificially created term of “Eastern Anatolia” as a substitute for Western Armenia, the political objectives of the pro-Turkish circles as well as the consequences of putting the mentioned ersatz term into circulation.
Блеяние волков, Арутюн МЕСРОБЯН, Голос Армении, 13.05.2009
Размышления по поводу академика НАН РА С.Арутюнова в программе “Урвагиц” ТВ компании “Кентрон” 5 мая 2009 г.
Собственно, этот материал даже не об ученом с мировым именем, заведующим отделом Института этнологии и антропологии им. Миклухо-Маклая, члене-корреспонденте Российской Академии наук Сергее Арутюнове. Скорее – об отношении так называемой интеллектуальной прослойки современного армянского общества к знаменитому соотечественнику: его любят и лелеют, его превозносят, им восхищаются, ему признательны, ему благодарны, не перечат, ему предоставляют эфир…
Спрашивается, чем он заслужил подобное к себе отношение? Уж не тем ли, что на днях в эфире армянского телевидения вновь муссировал свои излюбленные темы про “турецко-армянский геноцид” и “так называемый геноцид”? Или дело здесь в нашем раболепском восхвалении каждого соотечественника, добившегося международного признания?
2010թ. փետրվարի 19-ին Վերաքննիչ դատարանում լսվելու է «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի ներկայացրած բողոքն ընդդեմ «Կովկասյան ինստիտուտ» հիմնադրամի:
«Արարատ» կենտրոնի հայցի առարկան Հայոց ցեղասպանության եղելությունը վիճարկող հրապարակումները «Կովկասի ինստիտուտին» հերքել պարտավորեցնելն է, ցեղասպանություն բառի չակերտավոր կիրառումն արգելելը և նշված հրապարակումներով պատճառված վնասի հատուցումը: Հայցադիմումում նշված է, որ հայցի հիմնական նպատակներից է իրավական նախադեպի ստեղծումը, այդ թվում՝ ապագայում Հայաստանում ժխտողական գրականություն տպագրելու և տարածելու արգելումը։
«Կովկասի ինստիտուտ» հիմնադրամը 2008-ին Երևանում հրատարակել է «Կովկասյան հարևանություն. Թուրքիան և Հարավային Կովկասը» վերտառությամբ գիրքը, որի խմբագիրն է «Կովկասի ինստիտուտ» հիմնադրամի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանը։
Հիշեցնենք, որ Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի 2009թ. դեկտեմբերի 4-ի վճռով սույն գործի վարույթը կարճվել է՝ վեճը դատարանում քննության ենթակա չլինելու հիմքով:
«Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի տնօրեն Արմեն Այվազյանը «7օր»-ին ասել է, որ սկսած 1988-ից՝ ասվում է, որ Լեռնային Ղարաբաղի հարցը պետք է շուտափույթ կարգավորվի, սակայն անցել է 22 տարի, իսկ հակամարտությունն այդպես էլ չի կարգավորվել, քանի որ կարճաժամկետ լուծում չի կարող ունենալ.
-Այդ խնդիրը ոչ միայն Արցախի, այլև ՀՀ-ի երկարաժամկետ անվտանգությանն է վերաբերում։ Ոչ միայն ինքնորոշման խնդիր է դրված, այլ ՀՀ-ն պետք է ունենա որոշակի տարածքային երաշխիքներ երկարաժամկետ հեռանկարում իր անվտանգությունն ապահովելու, զարգանալու հնարավորություններ ունենալու համար,- նշել է Ա. Այվազյանը՝ հավելելով, որ ԼՂ-ի վերաբերյալ փաստաթղթեր կարող են ստորագրվել, սակայն եթե դրանցում ՀՀ-ի անվտանգության կենսական շահերը պաշտպանված չլինեն, ապա այդ փաստաթղթերն է՛լ ավելի կխճճեն և կսրեն իրավիճակը։
Երեկ «A1plus» և «Armtoday» կայքերն անդրադարձել էին «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի ներկայացարած Վերաքննիչ բողոքին ընդդեմ «Կովկասյան ինստիտուտ» հիմնադրամի: Ինչպես պարզվեց, նյութերում տեղ են գտել նկատելի անճշտություններ:
Այս կապակցությամբ «Արարատ» կենտրոնի տնօրեն Արմեն Այվազյանը ArmAr.am-ին ներկայացրեց իր մեկնաբանությունը. «Այդ նյութերը, մեղմ ասած, աչքի չեն ընկնում պրոֆեսիոնալիզմով: Նախ, նրանք նշել են, որ ընդամենը մեկ շաբաթ է անցել, ինչ «Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնը Վերաքննիչ բողոք է ներկայացրել, մինչդեռ դա եղել է 2009-ի դեկտեմբերի 30-ին»:
Բայց սա ամենակարևորը չէ: Բացի ժամանակագրական սխալից, այստեղ տեղ են գտել նաև բովանդակային սխալներ: Ըստ Արմեն Այվազյանի, հրապարակված նյութերում բավականին պարզունակ ձևով է ներկայացվում հայցը. նշվում է միայն, թե ըստ «Արարատ» կենտրոնի` Ալեքսանդր Իսկանդարյանը նույնպես հերքում է Հայոց Ցեղասպանության փաստը, եթե իր խմբագրած գրքում տեղ է գտել թուրք հեղինակի` Ցեղասպանությունը ժխտող հոդվածը: Մինչդեռ խնդիրն ավելի ընդգրկուն է:
Source: USA Armenian Life Magazine, weekly issue #1188, January 1-7, 2010, p. 7
In 2008, the Caucasus Institute foundation published a book in Yerevan entitled “Caucasus Neighborhood: Turkey and The South Caucasus.” The chief editor of the said book is Aleksandr Iskandaryan – the director of the Caucasus Institute. The volume consists of analytical papers that were presented during a conference which took place in Istanbul, Turkey, from August 1 to August 4 of 2008. The conference was organized by the Caucasus Institute.
Artikel 397 des Strafgesetzbuches der Republik Armenien stellt “das Bestreiten, das Herabspielen, die Zustimmung zu und die Rechtfertigung von Genozid“ unter Strafe. In der Rechtspraxis allerdings wurde der Strafrechtsartikel bisher nicht angewandt, im Gegenteil: Am 3. Dezember 2009 wies Richterin K. Petrosjan (Ortsteil Mitte und Nork-Marasch) den Strafantrag von Dr. Armen Ajwasjan zurück. Der Direktor des privaten Zentrums für Strategische Forschungen „Ararat“ hatte gegen die Stiftung „Kaukasus-Institut“ (unter der Leitung von Dr. Alexander Iskandarjan geklagt. Klageanlass war ein vom „Kaukasus-Institut“ herausgegebener Sammelband „Caucasus Neighborhood: Turkey and The South Caucasus” (Yerevan 2008, ISBN 978-99941-2-220-2), der auch den Aufsatz des türkischen Politologen Dr. Aybars Görgülu enthält. Dieser hatte im Zusammenhang mit dem Völkermord an den Armeniern das Wort Genozid in Anführungszeichen gesetzt und die Tatsache dieses Genozids als „zweifelhaft“ sowie den Vorwurf des Völkermords als „unbegründet“ bezeichnet.
Source: France-Arménie, No. 353 (1-15 janver 2010), p. 13.
Après le rejet de la plainte déposée par le Centre d’études stratégiques Ararat (CESA) contre le directeur de l’Institut du Caucase, Alexandre Iskandaryan, pour négation du Génocide arménien (cf. FA n° 352, p. 10), France-Arménie a demandé au directeur du CESA, Armen Ayvazyan, d’expliquer les enjeux de cette affaire.
France-Arménie : Pourquoi le tribunal a-t-il rejeté la plainte ? Quel rôle ont joué les autorités arméniennes ? Qu’envisagez-vous de faire ?
Armen Ayvazyan : C’est une décision politique. Après avoir accepté la plainte, la rejeter immédiatement est un non sens juridique par laquelle la juge, Kariné Pétrossian, a privé le Centre d’études stratégiques Ararat de la possibilité de se défendre. Il est évident que la juge a reçu des directives de la part des autorités arméniennes. Après la signature officielle des protocoles, le 10 octobre 2009, des conditions favorables ont été créées pour sacrifier l’un après l’autre les intérêts de la République d’Arménie et ceux du peuple arménien. Le processus arméno-turc actuel vise à la capitulation complète de l’Arménie et à sa colonisation. Pour cela, ils commencent à offenser la dignité nationale des Arméniens avec pour but de détruire puis de refondre le système de valeurs, afin d’introduire à la place une identité de peuple soumis. Continue Reading »
Republished in the USA Armenian Life Magazine weekly, #1188 January 9, 2009 Stepan Sargsyan
“ARARAT” Center for Strategic Research
For the first time during these latest negotiations surrounding the Armenian-Turkish conflict an Armenian official engaged in a public debate to defend the Protocols and fielded unscripted questions directly from the audience in Los Angeles. The U.S.-based Diaspora organization called ARPA Institute had organized a debate between the Honorable Consul General of the Republic of Armenia to Los Angeles Grigor Hovhannissian and two Diaspora academics. Dr. Richard Hovannisian moderated the debate. The Consul General deserves a lot of praise for agreeing to discuss the Armenian-Turkish conflict and the recently signed Protocols in such a public forum, despite the persistent efforts by his superiors in Armenia, namely President Serzh Sargsyan and Foreign Minister Edward Nalbandyan, to avoid having any meaningful public discussion with the Armenian people regarding this issue. It must be noted that a lot of heartache and mistrust could have been avoided had these discussions been held prior to agreeing to the Roadmap and drafting the Protocols. Continue Reading »
Еще не высохли чернила на судебном решении, в котором судья Кентрона и Норк-Мараша К.Петросян прекратила производство гражданского дела, где истцы из Центра стратегических исследований “Арарат” протестовали против действий фонда “Институт Кавказа”, выпустившего книгу, в которой турок Айбарс Гергюлу называл факт Геноцида армян “сомнительным”, обвинения в совершении турками этого преступления “необоснованными”, а само слово заключал в кавычки.
Հայոց ցեղասպանության ժխտումը խրախուսող դատական վճիռը Հայաստանի փուլային գաղութացման համատեքստում
08․12․2009թ․
Հարություն Մեսրոբյանը և Ալեքսանդր Իսկանդարյանը բանավիճում են «Հայելի» ակումբում։
05․12․2009թ․
Դատական վճռի վերաբերյալ քննարկման հատվածը։ Ասուլիսը ամբողջությամբ դիտեք այստեղ:
Աղբյուր՝ Հայաստանի զրուցակից, 11 դեկտեմբերի, 2009, #45 (116)
Դատավորը հովանավորում է ցեղասպանությունը ժխտողին
Մենք տեղյակ ենք, որ որոշ երկրներում Հայոց ցեղասպանության ժխտումը քրեորեն հետապնդելի արարք է համարվում: Այդ առումով կիրառվում է նաև դատական պրակտիկա, արդեն կան քրեական պատասխանատվության ենթարկված մարդիկ: Մասնավորապես` Շվեյցարիայում, Ֆրանսիայում: Բայց դուք գիտե՞ք, որ նույնը չի կարելի ասել Հայաստանի մասին, մեր երկրում այդպես չէ, մեր երկրում անգամ դեռ չսկսված գործը դատարանում կարճում են ու… գնա տուն: Continue Reading »
Источник: Собеседник Армении, 11 декабря 2009 г., #45 (116)
Судья взял сторону того, кто отрицает геноцид
Известно, что в некоторых странах отрицание геноцида армян является уголовно наказуемым деянием. В этом смысле уже имеется определенная судебная практика, есть и осужденные по такому обвинению лица, в частности, в Швейцарии и Франции. Но знаете ли вы, что того же нельзя сказать об Армении – в нашей стране иначе: в нашей стране суд прекращает еще не начатый процесс и… по домам!
The topic of Armenian identity is a popular one. Everyone has a strong opinion about it. Yet, it is this very popularity that obfuscates the debate with the multitude of interpretations that are often unfounded and even factually wrong. One such article by a certain Tamar Kevonian titled “Who is an Armenian?” was recently published on the web page of the English edition of Asbarez.com 1 . In a nutshell, the reader of this article comes away with the impression that just about anyone in this world may consider himself or herself Armenian, if he or she wishes to be one, or if he or she has ever wished Armenia well (silently or out loud? – I am still confused about that). However, this article not only makes pretentious claims with a hostile tone towards the Armenian Apostolic Church, but these claims are based on false statements regarding our reality and Armenian history.
First of all, she states that the legend taught to Armenian children today does not include the fact that St. Gregory was the son of Anak, the assassin of King Trdat’s father. This is false. The many readers of Tamar’s article refute her statement in their own comments under her article. Besides, it is interesting to know how did Tamar, who knows history at best at the level of an amateur, found out such a dearly held secret, yet other Armenians have been kept in the dark about this historical detail? Continue Reading »
Kevonian Tamar “Who is an Armenian”, retrieved from http://www.asbarez.com/2009/11/20/who-is-an-armenian/ ↩
An unprecedented case is being tried in the Armenian courts. For the first time ever a lawsuit against the denial of the Armenian Genocide within Armenia has been brought against an Armenian non-governmental organization. The “ARARAT” Center for Strategic Research is suing the Yerevan-based “Caucasus Institute” Foundation for publishing a book that contains an explicit denial of the Armenian Genocide. That a Yerevan-based Armenian organization would think of publishing denialist material is shocking enough. Yet, even more troubling is the handling of this case by the Armenian courts, which have implied that it is permissible to publicly deny the Armenian Genocide in Armenia.
Download the 
«Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի տնօրեն Արմեն Այվազյանը «7օր»-ին ասել է, որ սկսած 1988-ից՝ ասվում է, որ Լեռնային Ղարաբաղի հարցը պետք է շուտափույթ կարգավորվի, սակայն անցել է 22 տարի, իսկ հակամարտությունն այդպես էլ չի կարգավորվել, քանի որ կարճաժամկետ լուծում չի կարող ունենալ.
Stepan Sargsyan
Голос Армении, 17.12.2009
«Արարատ» կենտրոնն
Ո՛չ օտարալեզու դպրոցներին
