«ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԶՐՈՒՑԱԿԻՑ», #12(175), 1 ապրիլի, 2011 թ.
Արմեն ԱՅՎԱԶՅԱՆ, Քաղաքական գիտությունների դոկտոր

Խորհրդային Միության փլուզումից հետո Հայաստանի Հանրապետությունն աշխարհաքաղաքական առումով «բացվեց»` հայտնվելով նաև մերձավորարևելյան քաղաքական վայրիվերումների որոշակի ազդեցությունների ներքո։ Մինչդեռ վերջին երեք ամսվա ընթացքում այնտեղ գրանցված պատմական նշանակության իրադարձություններն արդեն հանգեցրել են հեղափոխությունների, զանգվածային անկարգությունների, քաղաքացիական պատերազմների, ինչպես նաև միջազգային ռազմական միջամտության։ Այսօր բավականին բարձր է աշխարհառազմավարական անկայունության գոտու՝ «արաբական աղեղից» դեպի Հայաստանի սահմաններ ընդլայնումը, մասնավորապես, նոր՝ ներքին կամ արտաքին հակամարտության բռնկման հավանականությունը հարևան Իրանում։

Շարունակությունը

“СОБЕСЕДНИК АРМЕНИИ”, № 12 (175 ), 1 апреля 2011 г.
Армен АЙВАЗЯН, Доктор политических наук

После развала СССР Республика Армения в геополитическом отношении снова “открылась”, оказавшись в том числе и под определенным воздействием ближневосточной политической турбулентности. Протекающие же там в последние три месяца события исторического масштаба привели уже к революциям, массовым беспорядкам, гражданским войнам, а также к международному военному вмешательству. Вероятность расширения зоны геостратегической нестабильности из “арабской дуги” по направлению к границам Армении, в частности, возникновения очага нового – внутреннего или внешнего – конфликта в соседнем Иране, сегодня является достаточно высокой.

Далее

ՔԻԶԻՐՆՈՍԻ ՀԱՄՇԵՆՑԻՆԵՐԸ

Armen Ayvazyan, “Military Pragmatism vs. Imperial Prejudice”

Источник: “СОБЕСЕДНИК АРМЕНИИ”, № 4 (167 ), 4 февраля 2011 г.

4. Арцахское дело

Форму международного судебного разбирательства может принять в будущем и право армянского народа на Арцах (включая освобожденную вокруг него исконно армянскую территорию) либо посредством его конечного воссоединения с Республикой Армения, либо через международное признание независимости Нагорно-Карабахской Республики. На такую реальную возможность наглядно указывает прецедентное дело о провозглашении независимости Косово, рассмотренного Международным судом ООН в период с 1-го декабря 2009 г. по 22 июля 2010 года.Консультативное заключение высшей судебной инстанции ООН отметило, что одностороннее провозглашение Косово своей независимости в 2008 году не противоречит международному праву, поскольку в международном законодательстве отсутствует какая-либо норма, которая могла бы запретить Косово провозгласить независимость. Тем самым, Международный суд ООН признал законность самопровозглашения независимости Косово от Сербии.

Далее

Աղբյուրը՝ Yerkir.am, 26.06.2010թ․

«Ադրբեջանցիների դիվերսիայի ժամանակ գյուղում էի: Մեզ մոտ լուրերի միակ աղբյուրը հեռուստատեսությունն է` երեք հեռուստաալիքով: Զզվելի էր, երբ տարածվել էր չորս երիտասարդի մահվան լուրը, իսկ «Հ2»-ով մի քանի նյութապաշտ ջահելներ հետույքները բաց զվարճանում էին»,- գրում է բլոգեր Մշեցին (www.talinci.livejournal.com) ու հարց տալիս, թե մի՞թե չորս երիտասարդի կյանքն այնքան չարժեր, որ գոնե մի օրով հարգեին նրանց հիշատակը:

Թեեւ օրինակ է բերվում միայն «Հ2»-ը, սակայն գրեթե բոլոր հեռուստատեսություններն էլ շարժվեցին իրենց գրաֆիկով` դատարկ ու տեղ-տեղ գռեհիկ հումոր, անիմաստ «ռիալիթի» շոուներ ու սերիալներ: Կարծես օր-օրի հարմարվում ենք տեղեկատվական դաշտ նետված ամեն աղբի հետ. սկզբում բողոքում էինք անորակ հաղորդումներից ու սերիալներից, հիմա արդեն կարծես թե տանելի է դարձել դրանց գոյությունը (բնավ այն կարծիքին չեմ, որ դրանց որակն է լավանում, իսկ եթե նույնիսկ այդպես է, ապա «առաջ են գնում» մեռելային քայլերով): Վիրավորական է մտածելը, որ հասել ենք այնտեղ, երբ սահմանում կանգնած ու քո խաղաղ կյանքի համար սպանված զինվորի մահը չի զգաստացնում որոշներին: Ու, Աստված չանի, որ մի օր էլ այս երեւույթին հարմարվենք:

Continue Reading »

Աղբյուրը` Hetq.am, 09.06.2010թ.

Ըստ Ա. Այվազյանի` սա միակ բանն է, որ պետք է անեն օտարալեզու դպրոցների բացմանը դեմ հանդես եկող քաղաքական ուժերը

«Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի տնօրեն, քաղաքագետ Արմեն Այվազյանը համոզված է, որ ՀՀ իշխանություններին հանրահայտ ճշմարտությունների մեջ համոզելը անիմաստ է, և միակ բանը, որով կարելի է կանխել վաղն ԱԺ-ում առաջին ընթերցմամբ «Լեզվի մասին» ՀՀ օրենքում փոփոխությունների ընդունումը, բողոքի հզոր ցույցն է, որը պետք է կազմակերպեն օրինագծին դեմ հանդես եկող ընդդիմադիր ուժերը` ՀՅԴ-ն, «Ժառանգությունը» և ՀԱԿ-ը:

«Միակ բանը, որ իշխանությունները կհասկանան, ժողովրդի կազմակերպված ճնշումն է: Այդ 3 կուսակցությունները նախ և առաջ պետք է մոբիլիզացնեին ժողովրդին, և դեռ ուշ չէ. պետք է մոբիլիզացնել ժողովրդին և բողոքի հզոր ցույց կազմակերպել Հանրապետության հրապարակում և Մելիք-Ադամյան փողոցում: Այն, որ իրենք միայն ասում են. «Մենք դեմ ենք», բոլորովին բավարար չէ: Մի՞թե այս օրինագիծը նույնպիսի կշիռ և կարևորություն չունի այդ ուժերի համար, ինչ հայ-թուրքական հարցը՝ Դաշնակցության դեպքում, ինչ մարտի 1-ի դեպքերը կամ ընտրությունների հարցը՝ ՀԱԿ-ի դեպքում»,- «Հետքին» ասաց Արմեն Այվազյանը:

Continue Reading »

Մենք լրջորեն մտահոգված ենք ՀՀ կրթության համակարգում նախատեսվող փոփոխություններով և լրացումներով, որոնք ինչպես ակնկալվում են քննարկումների գործընթացից, ոչ թե նպաստելու են օրենսդրական դաշտի բարելավմանը, այլ` ընդհակառակը, վտանգելու են ՀՀ Սահմանադրությամբ ամրագրված սկզբունքային մի շարք կարևոր դրույթներ (խոսքը մասնավորապես վերաբերում է Գլխավոր օրենքի 12-րդ հոդվածին):

Թե Հայաստանում, թե Արցախում պետական լեզուն հայերենն է, ինչը ենթադրում է, որ պետական բոլոր կառույցներում լեզվաքաղաքական գործառույթները պետք է իրականացվեն բացառապես մայրենի լեզվով: Ցավոք, լեզվի և հանրակրթության մասին օրենքում փոփոխություններ և լրացումներ կատարելու օրինագծերից ակնհայտ է դառնում, որ Ազգային Ժողովի հաստատմանն ուղարկված այդ նախագծերը, փաստորեն, հակասում է ՀՀ «Լեզվի մասին» օրենքին և անարգել ճանապարհ բացում օտարալեզու դպրոցների ցանցի ընդլայնման համար` վտանգելով աշակերտների հայեցի կրթությունն ու դաստիարակությունը:

Continue Reading »

Նա պարզապես «մարդկային մի խմբից մյուսին երեխաների բռնի հանձնում» է կատարել

Հակառակ հայաստանյան որոշ գիտնականների ենթադրություններին, թե Հայոց ցեղասպանությունը լիարժեք ուսումնասիրվել է, եւ հայ պատմագրությունը սպառիչ պատասխան է տվել բոլոր հարցերին, դրանցից շատերն առ այսօր բաց են մնում:

Չուսումնասիրված հարցերից, թերեւս, պետք է առանձնացնել քեմալականների իթթիհատական ծագումն ու օսմանյան ցեղասպան քաղաքականության ժառանգականությունը, թուրքական ժողովրդական զանգվածների եւ քրդական աշիրաթների մասնակցությունը հայերի կոտորածներին, «Թեշքիլաթ-ը Մահսուսայի» գլխավորությամբ պետական կառույցների եւ բանակի դերը, Մուստաֆա Քեմալի մերձակա շրջապատի հայասպան դիմագիծն ու Թուրքիայի Հանրապետության հիմնադիր կազմի անմիջական մեղսակցությունը, Հայոց ցեղասպանության թուրքական ժխտողականությունը, ճշմարտության ուրացման հարցում իշխանություն-ժողովուրդ համերաշխությունը Թուրքիայում, դրա խորքային արմատները, հայերի ունեցվածքի պետական եւ ժողովրդական հափշտակումը, ինչպես նաեւ Հայկական հարցի ու Աթաթուրքի տաբուի առնչությունները:
Continue Reading »

Արմեն Այվազյան
Քաղաքական գիտությունների դոկտոր

ՀՀ կառավարությունը, հանդիպելով հայ հասարակության հուժկու դիմադրությանը, որոշել է իր պատրաստած ««Լեզվի մասին» Հայաստանի Հանրապետու­թյան օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին» օրենքի նախագիծը ետ վերցնել ՀՀ Ազգային ժողովից, լրամշակել, այնուհետև նորից ԱԺ ներկայացնել։ Լրամշակումը նախատեսելու է օտարալեզու կրթություն ստանալու տարիքային և տոկոսային ինչ-որ սահմանափակումներ, սակայն ռազմավարական ուղղության փոփոխություն տեղի չի ունենալու։ ՀՀ կառավարությունը ցանկանում է որևէ միջոցով սողանցք գտնել ՀՀ օրենսդրության մեջ՝ օտարալեզու հանրակրթական դպրոցների բացումն օրինականացնելու համար։ Այսինքն՝ հանրությունը ականատես է կառավարության ընդամենը մարտավարական նահանջի, որը, բնականաբար, մեզ բավարարել չի կարող։

Continue Reading »

13.05.2010, Երևան

Արմեն Այվազյան
Քաղաքական գիտությունների դոկտոր

Հայաստան-Թուրքիա միջպետական տխրահռչակ գործընթացի սառեցմանն անհապաղ հաջորդեց ՀՀ կառավարության մի նոր վտանգավոր «նախաձեռնություն». ս.թ. ապրիլի 20-ին ՀՀ կառավարությունը խորհրդարան մտցրեց ««Լեզվի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին» օրենքի նախագիծը (Կ-876-20.04.2010-ԳԿ-010/0), որով նախատեսվում է ՀՀ-ում օրինականացնել և բացել օտարալեզու հանրակրթական միջնակարգ դպրոցներ։ Խոսքը, փաստորեն, վերաբերում է, Հայաստանում լեզվական քաղաքականության հեղաշրջման փորձին։

Ազգային լեզուն, կազմելով ազգային մշակույթի և ինքնության հիմքը, բնականաբար, նախ և առաջ, ազգային անվտանգության հարց է։ ՀՀ կառավարության հեղինակած խնդրո առարկա նախագիծը, փորձելով նեղացնել հայոց լեզվի կիրառման և շրջանառման շառավիղը և պակասեցնել հայերենին պատշաճորեն տիրապետողների քանակը, ուղղակի հարված է հասցնում ՀՀ ազգային անվտանգության մի քանի կենսական ոլորտներին՝

Continue Reading »

Источник: Арминфо, 27.04.2010

Интервью кандидата технических наук, эксперта по управлению Арутюна Месропяна информагентству АрмИнфо

Г-н Месропян, можно ли после заявления президента Армении говорить о кончине «футбольной дипломатии» и к чему она привела Армению?

С наступлением эры «футбольной дипломатии» начался «расцвет» прагматизма и реализма по-армянски, или, как сейчас модно говорить, – «реал политик». «Достижением» такого подхода стали злосчастные протоколы, подписанные Арменией и Турцией 10-го октября 2009г. Так как протоколы – результат нашей «инициативной» внешней политики, их можно назвать «протоколами армянских мудрецов». Когда же, после их подписания, в ускоренном режиме был изменен Закон РА «О международных договорах» на предмет отзыва подписей и появились комментарии Конституционного суда, стало ясно – мы пытаемся «задним умом» выправить ситуацию. То есть: либо это не наша «инициатива», либо, что еще хуже – «инициатива» просто не просчитана. В частности, настораживает тотальный PR «инициатив» провластными и «оппозиционными» политиками, «придворными» бизнесменами, политологами, востоковедами и тюркологами, буквально «прописавшихся» в армянских СМИ. Эти «говорящие головы» в стиле «Одобрямс!» вдалбливают нации новейшую армянскую люмпен-идеологию 21-го века. К счастью, армянская мысль не полностью люмпенизирована.

Continue Reading »

Источник: Голос Армении, 17 Апрель, 2010, No 40 (19973)

Мало совершить геноцид и поголовно истребить аборигенов. Надо еще попытаться доказать (выражаясь сленгом московской магазинной очереди советской эпохи “А вас тут не стояло…”), что никаких иных этнических элементов на этой территории, кроме нации пришлых палачей, здесь особо не проживало. А потому нужно срочно вносить коррективы в географию завоеванной страны…

Небольшая по объему работа Лусинэ Саакян “Отуречивание топонимов в Османской империи и Республиканской Турции” вышла в свет в Канаде под эгидой стратегического центра “Арарат” (Ереван) и центра османоведения ЕГУ. Спонсоры – мистер и миссис Айказ и Алис Ованесяны. Книга, что очень важно и ценно, опубликована на английском, армянском и русском языках.

Continue Reading »

ԴՐՈՒՅԹՆԵՐ՝
Մամուլի ազգային ակումբում
«Արարատ» ռազմավարագիտական կենտրոնի տնօրեն
Արմեն Այվազյանի ելույթի
(12.04.2010)

«Ֆուտբոլային դիվանագիտության» արդյունքները

Ինչպես և 2009թ. ապրիլին ԱՐԱՐԱՏ ՌԿ-ի կազմակերպած մի շարք միջոցառումներում (Կոնգրես – 14.04.2009, Էրեբունի պլազա – 30.04.2009) նախազգուշացրել էինք, 2008 թ. «ֆուտբոլային դիվանագիտությամբ» սկիզբ առած Հայաստան-Թուրքիա միջպետական գործընթացը հանգեցրել է տխուր արդյունքների.
• Հայության տարբեր հատվածների միջև, ինչպես Հայաստանում, այնպես էլ Սփյուռքի և Հայաստանի Հանրապետության իշխանությունների միջև առաջացել են խորը պառակտումներ։
• ՀՀ-Թուրքիա «Ճանապարհային քարտեզի» և «Արձանագրությունների» թոհուբոհում հայությունը ենթարկվել է չարդարացված ցնցումների, արդյունքում՝ ստվար զանգվածներ է՛լ ավելի են օտարացել պետական և համազգային նշանակություն ունեցող խնդիրներից, թուլացել են անվտանգության և ինքնապաշտպանության մասին մտածելու մեխանիզմները։
• Հայաստանի բնակչության շրջանում ուժգնացել է անպաշտպանվածության և անապահովության զգացումը ոչ միայն սոցիալական, այլև արդեն ազգային արժանապատվության հարցերում։ Հոգեբանական անվտանգության մակարդակն խիստ նվազել է, ինչն էլ նպաստել է արտագաղթի նոր ալիքի առաջացմանը։
• Թուրքիան ձեռք է բերել Հայաստանի նկատմամբ ճնշումներ բանեցնելու լրացուցիչ լծակներ։
• Ադրբեջանը, տեսնելով Հայաստանի ներքին իրավիճակի խորքային վատթարացումը և միասնության քայքայումը, դարձել է առավել չզիջող և նախահարձակ։

Continue Reading »

Source: France-Arménie, No. 360 (Avril 16-31)

Alexandre Iskandaryan est ressorti blanchi de l’action en justice intentée à son encontre, pour faits de négationnisme, par Armen Ayvazyan.

En Arménie, certains peuvent nier le Génocide arménien sans avoir à craindre des poursuites ! Le 5 mars dernier, soit au lendemain du vote du Congrès américain (cf. FA n° 358), la Cour d’appel a rejeté la plainte du Centre d’études stratégiques Ararat contre l’Institut Caucase qui avait traduit, publié et diffusé une littérature négationniste. Rappelons que le 4 décembre 2009, le tribunal de première instance de Kentron et Nork-Marache, présidé par la juge Kariné Petrossian, avait rejeté en un temps record (une minute et quinze secondes) la plainte du Centre Ararat dirigé par Armen Ayvazyan, en prétextant que la Cour ne disposait pas d’assez d’éléments légaux afin de l’examiner (cf. FA n° 352, p. 10 et n° 353, p. 13) (1).
Continue Reading »