Mar 25 2013
Archive for March, 2013
Mar 14 2013
«Ինձ համար մեծ պատիվ է Համշենի պատմությունն ու մշակույթը մինչև Հոլիվուդ հասցնելը»
Բանասիրական գիտությունների թեկնածու, ԵՊՀ դոցենտ, թուրքագետ Լուսինե Սահակյանի «Համշենը անցյալի և ներկայի խաչմերուկներում» վավերագրական ֆիլմը արժանացել է Հոլիվուդում անցկացվող «Արփա» միջազգային կինոփառատոնի Արմին Վեգների անվան հեղինակավոր մրցանակին: Ֆիլմը շուտով կներկայացվի նաև Երևանում:
ԼՈՒՍԻՆԵ ՍԱՀԱԿՅԱՆԸ «Իրատես de facto»-ի հյուրն է:
-Ինչի՞ մասին է ֆիլմը: ՈՒղղված է ավելի շատ հա՞յ, թե՞ օտարազգի հանդիսատեսին:
-Ինչպես արդեն հուշում է վերնագիրը, իմ պատրաստած ֆիլմը ներկայացնում է 18-րդ դարում Օսմանյան կայսրությունում բռնի իսլամացված («թուրքացված») Համշենի հայության սերունդների ներկա վիճակը: Այսօր նրանք հիմնականում ապրում են ներկայիս Թուրքիայի Ռիզեի և Արդվինի, Էրզրումի, Սաքարիայի նահանգներում, ինչպես նաև Ստամբուլում և այլ քաղաքներում:
Ֆիլմում տեղ են գտել բացառիկ դրվագներ Համշենի հայկական երբեմնի հզոր իշխանության, մշակույթի մասին, ինչպես նաև մեկնաբանված է բռնի իսլամացման օսմանյան քաղաքականությունը, որը ոչ այլ ինչ էր, եթե ոչ ցեղասպանության մի տարատեսակ:
Ռիզեի և Արդվինի նահանգներում կատարված նկարահանումների հիման վրա ներկայացվում են համշենցիների այսօրվա մշակույթը` երգարվեստն ու պարը, սովորությունները, լեզուն, նաև կենցաղն ու զբաղմունքը, ինքնության հետ կապված նրանց ընկալումներն ու ժողովրդագրական պատկերը:
Հատկապես ցանկանում եմ շեշտել, որ նկարահանումները կատարել եմ 2010-12 թթ. Ռիզեի նահանգի Արդաշեն, Չամլըհեմշին, Հեմշին (Համշեն), Չայելի գավառների և Արդվինի նահանգի Խոփա գավառի, ինչպես նաև Էրզրումի նահանգի համշենցիների միջավայրում իրականացրած դաշտային աշխատանքների ընթացքում` ժողովրդագրական, բարբառագիտական, տեղանվանական նյութերի արձանագրմանը զուգահեռ: Այդ աշխատանքների ընթացքում հավաքած նյութերի մի մասն արդեն հրապարակել եմ գիտական հոդվածների և գրքի տեսքով: Հենց այս ուսումնասիրություններն էլ դարձել են հիմք ֆիլմի սցենարի համար: Սցենարի և ռեժիսորական աշխատանքների հեղինակը ես եմ:
Continue Reading »
Mar 12 2013
A RESPONSE To Everett L. Wheeler’s review of The Armenian Military in the Byzantine Empire By Armen Ayvazyan
A RESPONSE
To Everett L. Wheeler’s review of The Armenian Military in the Byzantine Empire: Conflict and Alliance under Justinian and Maurice (Alfortville: Sigest, 2012)
By Armen Ayvazyan
I considered it a great honor, both for myself and my book, The Armenian Military in the Byzantine Empire: Conflict and Alliance under Justinian and Maurice (hereafter – the AM), that it was reviewed in The Journal of Military History (hereafter – JMH, 2013, No. 1, pp. 318-320), one of the most authoritative periodicals in the field it designates. The review, written by Everett L. Wheeler of the Duke University, presents the contents, the imprint and other particulars of the publication as follows: Glendale, Calif. (sic): Editions Sigest, 2012. ISBN: 978-2-91-732939-9 (sic). Note on Armenian personal names and toponyms. Illustrations. Maps. Notes. Appendixes. Bibliography. Index. Pp. 127.
In fact, the AM was printed in Alfortville (Paris, France) rather than Glendale (California, USA)! The words Glendale and California are nowhere to be found in the AM. The questions as to why and how they could have appeared in its review are disturbing. One may even wonder whether the reviewer has ever held the book in his hands, especially if considered that no page references are provided. Incidentally – or perhaps not incidentally – two of the four dashes within the ISBN number are misplaced too, not an inconsequential mistake in our digital age (the correct ISBN is 978-2-917329-39-9). These curious mistakes are only the first indications of the utterly unprofessional and tendentious character of Wheeler’s review.
In one and a half pages the reviewer manages to accuse me of representing “a super-nationalistic branch of Armenian historiography prominent since 1991,” while branding my book as “amateurish,” “‘old military history’ in one of its worst forms, featuring presentism and excessively speculative reconstructions of campaigns,” a “curious diatribe,” etc. Apparently to ensure full indoctrination of the uninitiated reader, the indictment in nationalism is reiterated in the closing sentence: “the work exemplifies a branch of contemporary nationalistic Armenian historiography better than serious scholarship.”
To see how successfully Wheeler is able to support these sweeping, politically colored, and offensive denunciations, below I will respond to all of his criticisms.
Mar 01 2013
«Արարատ» կենտրոնն
Ո՛չ օտարալեզու դպրոցներին
