Աղբյուրը՝ «Հայաստանի Զրուցակից», #1 (164), 14 հունվարի, 2011 թ.

2. 1918-2010 թթ. Ադրբեջանում հայասպանության և էթնիկական զտումների մասին գործը
1918-1920 թթ. Հայաստանի Հանրապետությունը Հայոց եղեռնի կազմակերպիչների և կատարողների նկատմամբ բաց դատավարություն անցկացնելու ժամանակ և հնարավորություն չունեցավ։ Այդուհանդերձ, նրանց պատժելու մասին որոշումն ընդունվեց այդ կարճ ժամանակահատվածում՝ 1919 թ. հոկտեմբերին ու հե՛նց Երևանում՝ իշխող կուսակցության՝ ՀՅ Դաշնակցության 9-րդ համագումարում։ Մինչդեռ Հայաստանի «երրորդ» Հանրապետության (1991թ.-ցայսօր) ղեկավարությունը, հույսը դնելով միջազգային միջնորդության միջոցով ղարաբաղյան և հայ-թուրքական հակամարտությունների արագ լուծման վրա և բոլորովին չըմբռնելով Հայկական հարցի էությունը, որոշեց պարզապես հրաժարվել ինքնապաշտպանության և հատուցման՝ իր տրամադրության տակ եղած արդյունավետ միջոցից՝ Ադրբեջանում հայասպանության և էթնիկական զտումների կազմակերպիչների ու կատարողների դեմ ազգային և միջազգային դատական հետապնդումից, որն ինքնիշխան պետության բացառիկ իրավունքն է։ Չմոռանանք, որ այդ հանցագործությունները մասամբ իրականացվել են «երրորդ» հանրապետության գոյության օրոք։

Շարունակությունը

Источник: “СОБЕСЕДНИК АРМЕНИИ”, № 1 (164), 14 января 2011 г.
2. Дело об арменоциде и этнических чистках в Азербайджане (1918-2010 гг.)

Первая Республика Армения (1918-1920 гг.) не имела ни времени, ни возможности для проведения открытого суда над организаторами и исполнителями Геноцида армян. Однако, не случайно, что решение об их наказании было принято в течение этого короткого промежутка – в октябре 1919 г. и именно в Ереване, на IX съезде правящей тогда партии Дашнакцутюн. Руководство же “третьей” Республики Армения (1991-по сей день), совершенно не вникая в суть Армянского вопроса и понадеявшись на скорое урегулирование карабахского и турецко-армянского конфликтов с помощью международного посредничества, решило просто отказаться от использования имеющегося в своем распоряжении эффективного оружия самозащиты и возмездия – исключительного права суверенного государства на национальное и международное судебное преследование и наказание организаторов и исполнителей арменоцида и этнических чисток в Азербайджане, частично проходивших уже в период существования самой “третьей” респубики.

Далее